Charaktery

- wywiad z Artystą

W cyklu "Charaktery" Artyści Trendymanii pokazują się od zupełnie innej strony. Jeśli nurtuje Was osobowość ukryta pod czarno-białym zdjęciem i chwytliwym pseudonimem, zapraszamy do lektury. O sobie, swoich pasjach i marzeniach opowiada JUBIKO czyli Ula Jurkiewicz.

Ula jest z wykształcenia biologiem i jej praktyka zawodowa wiąże się z mało interesującymi zajęciami. Pełną satysfakcję daje jej projektowanie biżuterii - łączenie srebra z tytanem, zabawa z formami i kolorami. Prywatnie szczęśliwa małżonka, której życiową ambicją jest stworzenie szczęśliwej rodziny.

Pewnie! że lubię wycieczki :)

Z moim ukochanym mężem Przemkiem.

Lubię wino :)

Dłonie taty, którymi lubiłam się bawić w dzieciństwie.

Mój ulubiony pies - Melon. To nie złudzenie, on jest taki duży.

Jubiko:

Inspiruje mnie:
Przyroda, krzywizna na materiale, strzępek odrzuconej blaszki, pogięty drucik, brudny kafelek, a także idealne prace znanych i nieznanych twórców ze wszystkich dziedzin sztuki.
Marzę o:
Stałym poczuciu, że jestem na właściwych torach życia oraz o tym, aby mąż na starość trzymał mnie za rękę na spacerze, czyli o poczuciu stałego szczęścia i spełnienia.
Moją ambicją jest:
Być dobrym zadowolonym człowiekiem, stworzyć wspaniałą szczęśliwą rodzinę, być otoczona ludźmi, których uwielbiam.
Wzorem dla mnie są:
Ludzie w ogólnym opisie niczym Thorgal Aegirsson :)
Odpoczywam przy/podczas:
Nic nierobienia w miłym miejscu, niekoniecznie sama oraz w warsztacie, gdy mam wenę.
Pracuję nad:
Stworzeniem wymarzonej rodziny :)
Dążę do:
W ogólnym rozrachunku wychodzi na to, że... do zadowolenia z siebie oraz oczywiście do tego, aby posiadacze mojej biżuterii świetnie w niej wyglądali i świetnie się w niej czuli, a najlepiej żeby ją kochali :)
Mój idealny dzień:
Gdy rozplanowanie jego spędzenia należy do mnie, gdy nie czuję, że ktoś lub coś mnie do czegoś obliguje, a w głowie mam uczucie lala la hi hi hi :)))
Myślę, więc:
Mam tysiąc rzeczy do zrobienia, najlepiej w jednej chwili.
Planuję:
Tysiące drobnych codziennych rzeczy, bo nie umiem planować, ani projektować większych przedsięwzięć.